Tytułowa Iwona to istota prześwietlająca, szczere zwierciadło otoczenia. Można podejrzewać, że odbity obraz jest do pewnego stopnia efektem jej manipulacji, że jest przez nią w jakiś sposób zdeterminowany. Trudno jednak rozstrzygnąć co do świadomości jej działania. Wydaje się, jakby ludzkie ograniczenia dla niej nie istniały. Jakby chciała, by te granice dla niej stawały się niewidoczne. Jakby cała jej niewykorzystana energia koncentrowała się tylko na tym. Jej niewidzialna siła obraca wszystko w proch. Jest niebezpieczna i straszna. Bolesna i naga. Nieskończenie szczera. Szczera do granic możliwości. Zmokła, biedna marilynmonroe.

(z notatek reżysera; przekład M. Sagata)